استاد انصاریان، حسین

حسین فرزند حاج شیخ محمدباقر انصاریان خونساری از گویندگان و نویسندگان معاصر تهرانست. در 18 آبان‏ماه 1323 شمسی در خونسار متولد شده و در تحت تربیت پدری متدین و اهل حال پرورش یافته نشو و نما یافته و هفتمین جد ایشان عارف بزرگ شیخ عرفان بوده که در حمله افاغنه از اصفهان به خونسار آمده و قبرش در سرچشمه خونسار مزار و دارای صحن و سرا و گنبد و بارگاه است و اصلا از طایفه انصار مدینه است. والده ماجده‏اش علویه از سادات مصطفوی است که به عفت و پرهیزگاری و پاکدامنی موصوفه می‏باشد. و این توفیقات ایشان در راه تبلیغ اسلام و معارف اهل‏بیت و تألیفات عدیده از اثر دعاء مادرشان و بالاخص مرحوم آیت‏اللَّه العظمی حاج سید محمدتقی خونساری رحمه‏اللَّه علیه می‏باشد که از خدای متعال خواستند او روحانی و خدمتگذار آستان ولایت و خاندان رسالت و بالاخص سالار شهیدان حضرت ابی‏عبداللَّه الحسین علیه‏السلام باشند. ایشان در اوائل عمر با خاندانش مهاجرت به طهران نموده و در خیابان خراسان ساکن و در مدرسه ابتدائی و دبیرستان مرحوم حاج شیخ علی‏اکبر برهان انار اللَّه برهانه دروس جدید را فراگرفته و به تشویق حکیم الهی میرزا مهدی الهی قمشه‏ای درسال 1341 شمسی به قم آمده و به دروس دیگر پرداخته و از محضر حاج شیخ محمد وحید و مرحوم حاج شیخ محمدجواد خندق‏آبادی و آقای ناطق نوری و حاج شیخ رحمت‏اللَّه فشارکی و حاج آقا جمال مرتضوی و آقای جوادی استفاده و مقدمات و سطوح وسطی را خوانده و پس از آن سطوح عالیه را در طهران از حاج میرزا ابوالقاسم فلسفی و حاج میرزا علی آقای فلسفی آموخته و باز به قم آمده و از محضر و دروس آقای فاضل لنکرانی و حاج شیخ مصطفی اعتمادی و آقای خزعلی و حاج شیخ یوسف صانعی فراگرفته و به درس خارج آیت‏اللَّه حاج میرزا هاشم آملی و حاج شیخ ابوالفضل خونساری و آقای منتظری و مشکینی و یزدی شرکت و استفاده نموده و دروس اخلاق و عرفان را از محضر و بیانات آیت‏اللَّه حاج شیخ علی‏اکبر برهان و میرزا مهدی الهی قمشه‏ای و آخوند ملا علی همدانی و آیت‏اللَّه العظمی میلانی در مشهد مقدس آموخته و در تهران و سایر نقاط کشور به ترویج احکام اسلامی و نشر معارف اشتغال داشته و دارند و برای صراحت لهجه و انتقادات از رژیم طاغوتی گذشته کرارا بازداشت و زندانی شده و پس از مدتی آزاد و به خدمات خود تداوم بخشیده است. دارای تألیفات سودمندیست که به طبع رسیده است. 1- اسلام و کار و کوشش 2- اسلام و علم و دانش 3- از اسلام چه می‏خواهید 4- معنویت اساسی‏ترین نیاز عصر 5- حج وادی ایمن 6- لقمان حکیم چاپ چهارم 7- مناجات عارفان طبع ششم 8- عرفان اسلام حدود 14 مجلد 9- به سوی قرآن و اسلام 10- مقدمه بر دیوان وحدت 11- مقدمه حقوق کیفری 12- مقدمه‏ای بر معاد 13- مقدمه‏ای بر قضاء در اسلام 14- چهره‏های محبوب و منفور در قرآن 15- سیری در اخلاق اسلامی 16- مرز روشنائی 17- شرح دیوان و کلمات باباطاهر 18- فروغی از تربیت اسلامی 19- حسینیه انصاریان (انصار الحسین) در خیابان باغ حاج محمدحسن خیابان ری- که بسیار مجلل و مکمل آماده برای تبلیغ احکام اسلامی و نشر معارف اهل‏بیت علیهم‏السلام و تدریس و تعلیم و تعلم می‏باشد.

برگرفته از کتاب: گنجینه دانشمندان (جلد نهم)

 

استاد الهی قمشه ‏ای، مهدی

عالم ربانی و حکیم متاله استاد میرزا مهدی الهی قمشه‏ای فرزند حکیم و عارف بزرگ میرزا ابوالحسن از دانشمندان به نام و حکماء والامقام و اساتید عظام معاصر تهران بوده‏اند تولد ایشان در حدود 1322 در قمشه اصفهان (شهرضا) واقع شده و در بیت علم و تقوا پرورش و دروس ابتدائی و سطوح نهائی را در فقه و اصول از علماء بزرگ و حکماء قمشه و اصفهان فراگرفته و از آنجا مسافرت به مشهد مقدس نموده و از اساتید خراسان چون مرحوم آقا بزرگ حکیم و آیت‏اللَّه حاج آقا حسین قمی و میرزا مهدی اصفهانی و مرحوم آیت‏اللَّه برسی و دیگران استفاده نموده آنگاه به تهران عزیمت نموده و در دانشکده الهیات و دانشگاه به تدریس فلسفه و حکمت و سایر علوم پرداخته تا در ربیع‏الثانی 1393 قمری بدرود حیات گفته و جنازه‏اش حمل به قم و در جوار حضرت معصومه (ع) مدفون شده است.

 

استاد مکارم شیرازی، ناصر

حجه‏الاسلام والفاضل العلام آقای علامه ناصر مکارم، از اساتید بنام و مدرسین والامقام و علماء کرام و نویسندگان فخام و گویندگان عظام حوزه علمیه قم و افتخار استان فارس و بلکه ایران و جهان تشیع است در 22 ماه شعبان 1347 قمری در شیراز در یک خانواده اصیل به دنیا آمده و تحصیلات جدید خود را در مدارس جدید شیراز خوانده و در مدت کوتاهی به واسطه استعداد و حافظه فوق‏العاده مقدمات و ادبیات را در مدرسه آقاباباخان فراگرفته و سطوح نهائی فقه و اصول را از مدرسین شیراز خوانده و ضمنا از تدریس خود عده‏ای را بهره‏مند می‏نمود تا در سال 1324 شمسی که از وطن خود مهاجرت به قم و دانشگاه جعفری شیعه یعنی حوزه علمیه نموده و در درس مرحوم آیت‏الله العظمی حجت و آیت‏الله العظمی بروجردی طاب ثراهما حاضر شده و کاملا با صحبت کردن در بحث آن آیات عظام جلب توجه آنها و کلیه شرکاء درس را می‏نمودند و خاطر این نویسنده است که در آن اوقات مترجم معظم ما سنین عمرش از بیست سال نگذشته بود که در درس علمین مذکورین اشکال می‏کرد و جواب می‏گرفت.

 

استاد تهرانی، محمدصادق

حجه‏الاسلام والمسلمین حاج شیخ محمدصادق بن میرزا ابوالقاسم تهرانی از دانشمندان فاضل و اخیار معروف به تقوا و پرهیزکاری حوزه علمیه قم و شهرستان مذهبی قم است مرحوم والد مذکورش از متدینین واقعی و عبادالله الصالحین بوده که تا آخر عمرش جز کسب رضای خدا هدفی نداشت و جدش مرحوم میرزا علی‏اکبر سیاه‏پوشان از رجال معروف زمان ناصرالدین‏شاه بود که همه عمر برای ماتم حضرت سیدالشهداء علیه‏السلام لباس سیاه را از تن بیرون نکرد شب و روز کارش گریه بود بخصوص در ایام عاشورا که دستمالها از گریه و اشک چشمش تر نموده و برای کفن و قیامت خود ذخیره می‏نمود و نیز مادران وی از زنان پارسا و قانتات عابدات ذاکرات با کیات صالحات روز کار بوده‏اند و هم پدران مادری ایشان از مومنین کاملین و اتقیاء زمان خود و بسیار معتقد و صوام و قوام بوده‏اند. وی در اواخر ذی‏الحجه 1331 ق در چنین خاندانی متولد و در حجر این پدران متدین و مادران صالحه تربیت و پس از رشد و خواندن مقدمات و ادبیات به مشهد مقدس رفته و بعضی از سطوح را خدمت مرحوم حاج شیخ حبیب‏الله گلپایگانی که از ائمه جماعت مسجد گوهرشاد و معروف به قدس و تقوا بود خوانده و بعد از دو سال به تهران آمده و از مرحوم حاج میرزا عبدالعلی تهرانی که از علماء اتقیاء تهران بود استفاده کرده و بعد به قم مهاجرت نموده و از اساتیدی مانند مرحوم ادیب تهرانی و سید مهدی کشفی و حاج شیخ عباس تهرانی و آیت‏الله العظمی مرعشی نجفی و مرحوم آیت‏الله شاهرودی سطوح را تکمیل و به درس خارج آیت‏الله حجت و آیت‏الله صدر حاضر شده و بعد به درس مرحوم علامه بزرگ آیت‏الله بروجردی شرکت نموده و ضمنا در مسجد جامع قم به اقامه جماعت و ترویج دین اشتغال دارد و بعد از فوت مرحوم آیت‏الله بروجردی- ره- به آیت‏الله العظمی امام خمینی مدظله پیوسته و از اصحاب خاص آن جناب گردید و به همین جهت گاهی گرفتار و به معذورات شدیدی مبتلا شده است. آثار ایشان 1- کتابی است در شرح احوال علماء قم که از زمان مرحوم حایری تا عصر حاضر از دنیا رفته و دارای اثرات نورانی بوده‏اند به نام آثارالنوریه یا (جلوه درخشان). 2- سفور التهافت یا (رسوائی یاوه‏گویان) که همان تهافت و تناقض‏گوئی جمعی از مبدعین قرون گذشته و عصر حاضر است که همان بطلان ادعاء آنهاست از قول خودشان.

 

 

استاد فیض ‏الاسلام، علینقی

(ح 1364 -1284 ش)، عالم دینی، شارح و مصحح. در سال 1284، در چنین خانواده‏ای که به صفای معنوی آراسته بود، کودکی دیده به جهان گشود که سید علی نقی نامیده شد و بعدها به سید علی نقی سدهی اصفهانی آل دیباج مشهور و به فیض الاسلام موسوم گشت. لفظ سده در پسوند نامش، به زادگاهش اشاره دارد که در دوازده کیلومتری شمال غربی اصفهان است و اکنون خمینی شهر نامیده می‏شود. وی دانشمندی پرکار و پرثمر بود، و از آقا سید ابوالحسن اصفهانی، حاج شیخ ضیاءالدین عراقی، آقا شیخ محمد کاظم شیرزای اجازه‏ی اجتهاد داشت و نیز صاحب اجازه‏ی روایتی از آیت‏الله حاج شیخ علی‏اکبر نهاوندی و حاج شیخ عباس محدث قمی بود. وی بیش از چهل سال پیش «نهج‏البلاغه» را به فارسی روان ترجمه و شرح کرد که این کتاب به «نهج‏البلاغه» فیض‏الاسلام مشهور است. از دیگر آثارش: ترجمه و شرح «صحیفه‏ی کامله‏ی سجادیه»، که در 1375 ق منتشر شده؛ «قرآن عظیم»، ترجمه و خلاصه تفسیر، در سه مجلد که مؤلف حدود چهارده سال وقت خود را صرف تألیف این کتاب نموده؛ «اشارات الرضویه»؛ «افاضات الغرویه فی اصول الفقهیه»، عربی؛ «چراغ راه»؛ «رهبر گمشدگان در رجعت»، ردی بر عبدالوهاب فرید.[1] سید علینقی مشهور به (فیض‏الاسلام) صاحب ترجمه نهج‏البلاغه که در سده از حیات سلطان دختر شیخ فاضل آقا ملا محمدصادق سدهی به دنیا آمده و تحصیلات خود را در سده و اصفهان و قم و نجف اشرف نموده و بعد رحل اقامت به تهران افکنده و تا حال تحریر در کسوت روحانیت به کار تجارت و تبلیغ دین و تألیف اشتغال و آثار گرانقدری که ذیلا می‏نگارم از خود به یادگار گذارده است. 1- ترجمه نهج‏البلاغه در 6 جزء که در دو مجللد مکرر به طبع رسیده. 2- ترجمه صحیفه سجادیه. 3- تفسیر کلام‏اللَّه مجید 4- ترجمه صحیفه علویه.

برگرفته از کتاب: اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

منابع زندگینامه: [1] کیهان فرهنگی (س 2، ش 2، ص 31)، مؤلفین کتب چاپی (610 -609 / 4)، نهج‏البلاغه (مقدمه).